Ramona (34) heeft een uitgesproken mening als het gaat om eten. Ze is al jarenlang veganist en vindt het belangrijk dat haar vrienden en mensen in haar omgeving haar keuze respecteren.
“Het klinkt misschien streng, maar als ik met iemand uit eten ga of ze bij mij op bezoek komen, wil ik niet dat ze vlees of andere dierlijke producten eten”, vertelt ze zonder aarzeling.
Voor haar is veganisme niet alleen een dieet, het is een levensstijl, en dat verwacht ze ook van de mensen met wie ze omgaat.
“Het is niet dat ik mijn vrienden wil dwingen of zo, maar ik vind het wel belangrijk dat ze het begrijpen”, zegt Ramona. Ze legt uit dat het voor haar niet alleen om haar eigen gezondheid gaat, maar ook om de planeet en de dieren. “Je kunt niet blijven zeggen dat je om de wereld geeft en tegelijkertijd elke dag vlees eten. Daar kan ik echt niet meer achter staan.”
Ramona is opgegroeid in een gezin waar vlees op het menu stond. “Ik heb jarenlang vlees gegeten, maar toen ik 25 was, ben ik erachter gekomen wat er allemaal achter de productie van vlees schuilgaat. Toen werd het voor mij gewoon niet meer te rechtvaardigen.”
Ze vertelt dat het een lang proces was om van vlees eten af te komen, maar eenmaal de overstap gemaakt, was er geen weg meer terug. “Ik voelde me lichamelijk beter en had het gevoel dat ik eindelijk in lijn was met mijn waarden.”
Voor haar is veganisme veel meer dan een voedingskeuze. “Het gaat ook om bewustwording en verantwoordelijkheid nemen voor wat er in de wereld gebeurt.
We maken allemaal keuzes en die hebben invloed.” Daarom heeft ze er geen probleem mee om van haar vrienden te vragen om geen dierlijke producten te eten wanneer ze bij haar zijn.
“Ik bedoel, het is maar voor een paar uur. En ik heb ook gemerkt dat het mensen niet alleen meer respect voor mij geeft, maar ook voor hun eigen keuzes. Vaak zeggen ze achteraf dat ze verrast zijn hoe lekker het was.”
Haar vrienden reageren wisselend op haar verzoeken. Sommigen snappen het helemaal, anderen vinden het een beetje te veel gevraagd. “Er zijn altijd die paar vrienden die zeggen: ‘Oh, maar ik kan echt niet zonder mijn hamburger.’ Dat snap ik ook wel, maar ik vraag niet dat ze hun hele levensstijl omgooien. Het gaat mij alleen om die paar momenten samen.”
Ze is niet van plan om haar standpunt te laten varen. “Het is voor mij belangrijk, dus ik sta daar gewoon achter. Als iemand echt een probleem heeft met wat ik vraag, dan moeten we misschien maar eens goed praten over hoe belangrijk onze vriendschap voor elkaar is.”
“Ik heb ook wel eens vrienden gehad die het onzin vonden dat ik zulke strikte eisen stelde”, vertelt Ramona. “Die vroegen zich af waarom ik het allemaal zo moeilijk maakte.
Maar ik denk dat het juist belangrijk is om stelling te nemen voor de dingen die je belangrijk vindt.” Ze haalt een moment aan waarop een vriendin tijdens een etentje begon over hoe moeilijk ze het vond om veganistisch te eten.
“Toen heb ik gezegd: ‘Kijk, het is voor mij niet moeilijk, ik heb gekozen voor een veganistisch leven en dat doe ik voor mijn eigen welzijn en voor de wereld. Waarom zou ik daar dan op moeten inleveren als ik met jou ben?’”
Ramona is zich ervan bewust dat haar standpunt niet voor iedereen weggelegd is. “Mensen die nog niet met veganisme in aanraking zijn gekomen, vinden het soms lastig om te begrijpen. Maar uiteindelijk is het geen kwestie van het opleggen van iets, het is een kwestie van respect.”
Ze vertelt dat ze zich dan ook niet druk maakt over wat anderen van haar keuze vinden. “Als ik me altijd zou moeten aanpassen aan wat andere mensen willen, zou ik mezelf helemaal kwijt zijn. En dat kan ik niet. Dus als ik af en toe moet vragen om iets anders te doen, dan doe ik dat gewoon.”
Ze heeft gemerkt dat, door haar strikte houding, sommige mensen haar minder vaak uitnodigen. “Maar dat is oké voor mij. Ik wil alleen omringd zijn door mensen die mijn keuzes respecteren. En soms betekent dat dat we gewoon geen gezamenlijke maaltijd kunnen hebben. Daar kom ik mee in vrede.”
Ramona hoopt dat haar houding ook invloed heeft op de mensen om haar heen. “Misschien begint iemand wel na te denken over de impact van hun keuzes, ook als ze dat niet meteen toegeven. En als dat niet zo is, dan heb ik in ieder geval mijn standpunt duidelijk gemaakt. Het is belangrijk dat je leeft naar wat jij belangrijk vindt.”
“Ik begrijp dat niet iedereen meteen veganistisch zal gaan eten, maar als je echt om de wereld en de dieren geeft, moet je wel nadenken over wat je eet”, zegt ze vastberaden. “Ik vraag niet dat mensen het voor altijd doen, maar als ze bij mij zijn, verwacht ik gewoon dat ze hetzelfde respect tonen voor mijn keuzes als ik dat voor hen doe. En als dat te veel gevraagd is, dan weet ik dat ik met de verkeerde mensen omga.”
