De wereld keek toe terwijl paus Franciscus recent ten grave werd gedragen. Een historisch moment voor de katholieke kerk, maar ook een scharnierpunt voor een groep mensen die geloven dat het lot van de wereld al eeuwen geleden werd vastgelegd. Niet in de Bijbel, maar in de mysterieuze kwatrijnen van de 16e-eeuwse ziener Nostradamus.
Kort na de begrafenis begon online een eeuwenoude voorspelling weer op te duiken. In een van zijn raadselachtige teksten schrijft Nostradamus over een “jonge man” die gekozen zal worden tot paus, maar vervolgens voor “grote schandalen” zal zorgen. De timing is opvallend. Nu het Vaticaan zich opmaakt voor de keuze van een nieuwe geestelijk leider, kijken sommigen niet naar Rome, maar naar de sterren, tekens en oude teksten.
Nostradamus schreef zijn voorspellingen in vage, poëtische bewoordingen die ruimte laten voor interpretatie. Toch zijn er mensen die zweren dat zijn werk gebeurtenissen als de Franse Revolutie, de opkomst van Hitler en zelfs 9/11 al eeuwen van tevoren beschreef. En nu zou zijn blik dus opnieuw op de pauselijke troon rusten.
Een van de kwatrijnen spreekt over een “troubled papacy” – een pausdom in onrust. En dat klinkt voor velen precies als wat we nu zien. Schandalen binnen de kerk, afnemende invloed in een snel veranderende wereld en nu een machtsvacuum in het hart van het geloof. Toeval? Of een scenario dat al lang geleden is voorspeld?
Daar blijft het niet bij. Complottheoretici wijzen ook op de zogenoemde Profetie van de Pausen, een 12e-eeuwse tekst die wordt toegeschreven aan Sint Malachias. Deze lijst beschrijft elk van de pausen tot aan de allerlaatste, die Rome ten onder zou zien gaan. Volgens sommige interpretaties stond paus Franciscus al op die laatste plek. De volgende paus zou dus, letterlijk, de laatste kunnen zijn.
Voor veel mensen is dit onzin. De teksten zijn vaag, de verbanden gezocht, en de interpretaties fantasievol. Maar voor anderen voelt het alsof er iets groters aan de hand is. Dat zoveel oude voorspellingen nu lijken samen te vallen, is volgens hen geen toeval.
De wereld bevindt zich in een periode van onzekerheid. Politieke spanningen lopen op. Klimaatverandering zorgt voor chaos. Technologie ontwikkelt zich razendsnel. In tijden van onrust grijpen mensen vaker naar profetieën, mythes en oude waarheden om houvast te vinden. Nostradamus, met zijn mysterieuze woorden en eeuwenlange reputatie, is dan een voor de hand liggende bron.
Op sociale media wordt er volop gespeculeerd. Mensen delen fragmenten van de kwatrijnen, analyseren ze woord voor woord, en zoeken parallellen met het nieuws van vandaag. Het internet is een broedplaats geworden voor nieuwe interpretaties en eeuwenoude angsten.
Tegelijk is er ook opluchting bij sommigen. Want als alles al voorspeld is, dan betekent dat misschien ook dat het allemaal een groter plan volgt. En dat kan troost bieden. Zelfs als dat plan het einde van de kerk of zelfs van de beschaving zou inhouden.
Of we daadwerkelijk het einde van een tijdperk meemaken, is natuurlijk niet met zekerheid te zeggen. Pausen komen en gaan, en elke overgang roept vragen op. Maar dat uitgerekend nu oude profetieën weer de kop opsteken, zegt veel over de staat van de wereld – en onze behoefte aan betekenis.
Misschien is het allemaal toeval. Misschien is het psychologie. Of misschien, heel misschien, wist Nostradamus meer dan wij ooit hebben willen geloven. Eén ding is zeker: de ogen van de wereld zijn nu niet alleen gericht op het Vaticaan, maar ook op de raadselachtige woorden van een man die vijf eeuwen geleden zijn blik op onze toekomst wierp.
