Veel ouders zullen het herkennen: na de komst van een kind verandert je relatie. De focus verschuift van elkaar naar zorgen, organiseren en overleven. Sinds ik, Norah (35), moeder ben geworden, is er weinig meer over van mijn seksleven. Mijn man Marcus (37) en ik waren ooit een passioneel stel, maar nu voel ik vooral vermoeidheid en totaal geen behoefte aan intimiteit. “Ik hou enorm veel van hem, maar mijn hoofd staat niet naar seks.”
Seks voelt als een verplichting
Na de geboorte van ons eerste kind verdween mijn libido compleet. Mijn lichaam voelde niet meer als van mij. Alles deed pijn, ik was altijd moe en ging elke avond eerder naar bed dan Marcus. Hij begreep dat en was geduldig. Maar na een paar maanden begon hij vragen te stellen.
We hebben het daarna nog een paar keer geprobeerd, maar vooral omdat ik zwanger wilde worden van onze tweede. Het voelde niet als iets wat ik zelf echt wilde.
Nu, met een tweede kind, is die weinig aanwezige behoefte helemaal verdwenen. Mijn dagen bestaan uit zorgen en regelen. Tegen de tijd dat de kinderen slapen, ben ik compleet uitgeput. Marcus daarentegen snakt juist naar intimiteit. Hij voelt zich afgewezen, en ergens begrijp ik dat ook. Maar ik kan het gewoon niet opbrengen.
Hij denkt dat het aan hem ligt
In het begin bleef Marcus geduldig. Hij zei dat hij wist dat het tijdelijk was en dat we er samen uit zouden komen. Maar de laatste tijd voel ik zijn frustratie groeien. Hij probeert me niet onder druk te zetten, maar ineens stelt hij vragen als: “Vind je me nog wel aantrekkelijk?”
Dat doet pijn, want het ligt niet aan hem. Marcus maakt nog steeds avances in bed, maar meestal doe ik alsof ik slaap. Niet omdat ik hem niet wil, maar omdat ik geen energie heb om hem af te wijzen. En daar voel ik me dan weer schuldig over.
Zijn we nog geliefden of alleen huisgenoten?
De afstand tussen ons wordt steeds groter. We functioneren als een goed team voor de kinderen, maar als stel voelen we ons meer huisgenoten dan geliefden. Ik weet dat we hier iets mee moeten, maar ik weet niet hoe.
Marcus vindt dat ik me er gewoon toe moet zetten, maar zo werkt het niet voor mij. We hebben afgesproken om vaker datenights te plannen, om elkaar weer als partners te zien in plaats van alleen als ouders. Maar zelfs dat lukt niet. Ik heb al moeite om tijd voor mezelf te nemen, laat staan om me weer sexy te voelen.
Ik hou van Marcus, maar ik ben mezelf kwijtgeraakt in het moederschap. En eerlijk gezegd weet ik niet hoe ik het terugvind.
