Bij Stine thuis worden dagelijks veel luiers verschoond. Met een tweeling van vier maanden oud kan dat ook niet anders. Haar man Jan-Willem helpt graag met de zorg voor de meisjes, maar één taak weigert hij: luiers verschonen. Zelfs op de dag dat hij alleen voor de kinderen zorgt, raakt hij geen luier aan.
Een droomzwangerschap met een onverwacht probleem
Stine was dolblij toen ze hoorde dat ze in verwachting was van een tweeling. “Jan-Willem en ik wilden heel graag kinderen, maar het duurde even voordat ik zwanger was. Ik begon me zorgen te maken, want ik was al midden in de dertig. Toen ik eindelijk zwanger was, en ook nog van twee kindjes, voelde ik me de gelukkigste vrouw ter wereld.” De zwangerschap was zwaar, maar Stine vond het niet erg. “Zelfs als ik misselijk boven de wc hing, had ik het er graag voor over.”
Na 38 weken werden hun twee meisjes geboren. Jan-Willem was in de wolken en zorgde goed voor Stine tijdens haar herstel. Maar nu haar zwangerschapsverlof voorbij is, loopt Stine tegen een onverwacht probleem aan. Jan-Willem wil geen luiers verschonen. “In het begin dacht ik dat hij een grap maakte, maar hij was bloedserieus.”
Waarom weigert Jan-Willem dit?
Tijdens de kraamweek vertelde Jan-Willem al aan de kraamhulp dat hij geen luiers kon verschonen. Hij vond het zó vies dat hij er misselijk van werd. “De kraamhulp en ik dachten dat hij het niet meende, maar helaas was het echt zo,” vertelt Stine. Toen Stine nog thuis was, deed zij de meeste verschoningen zonder problemen. Maar nu ze weer drie dagen per week werkt, merkt ze dat de situatie lastig wordt. “Ook in het weekend ben ik degene die steeds aan de beurt is. Ik ben doodmoe en voel me alsof ik er helemaal alleen voor sta.”
Jan-Willem vindt dat zorgtaken vooral bij vrouwen horen. “Hij helpt graag met praktische dingen, maar luiers verschonen en badjes geven doet hij niet. Hij beweert zelfs dat geen van zijn vrienden zulke dingen doet. Onzin natuurlijk, want ik ken genoeg mannen die met liefde voor hun baby’s zorgen.”
Hulp van schoonmoeder maakt het erger
Op Jan-Willem’s papadag brengt hij de tweeling vaak naar zijn moeder. “Niet omdat hij haar gezelschap zo leuk vindt, maar zodat zij de luiers kan doen. Mijn schoonmoeder vindt het geweldig om voor de meisjes te zorgen. Ze verwent ze, maar ook haar eigen zoon. Ze kookt voor hem en laat hem slapen terwijl zij de kinderen verzorgt.”
Stine voelt zich uitgeput en niet gesteund. “Mijn lijf is nog aan het herstellen van de bevalling en ik ben ontzettend moe. Jan-Willem lijkt niet te begrijpen hoeveel ik nodig heb dat hij helpt. Hoe kan ik hem zover krijgen dat hij gewoon zijn verantwoordelijkheid neemt? Het zijn zijn eigen kinderen, hoe kun je dan zoiets weigeren?”
