“Toen onze oudste bijna drie was, besloten we dat het tijd was voor een broertje of zusje. We waren dolblij toen het al snel lukte. Alles leek perfect, totdat ik negen weken zwanger was. Mijn wereld stortte in toen ik hoorde dat mijn partner niet trouw was. Niet omdat hij eerlijk was, maar omdat iemand me waarschuwde voor zijn gedrag.”
De waarheid komt boven water
“Het begon met een berichtje via Instagram van een vrouw die ik niet kende. Ze stuurde me een screenshot: ‘Is dit jouw man? Hij probeert afspraken met mij te maken.’ Ik schrok, maar wilde zeker weten wat er speelde. Toen ik verder zocht, ontdekte ik zijn profielfoto’s op meerdere datingsites. Daar stond hij, knipte hij mij weg uit onze vakantiefoto’s, en deed hij zich voor als een ‘alleenstaande vader’. Hij gebruikte zelfs een recente foto met ons kind. Het voelde alsof ik in een slechte film zat.
Ik confronteerde hem direct. Zijn reactie? Hij deed alsof het oude accounts waren en probeerde alles weg te praten. Maar met zoveel actuele details wist ik genoeg. Ik gaf hem een keuze: hulp zoeken en écht veranderen of vertrekken. Toen hij geen enkele moeite deed, besloot ik dat het klaar was. Ik begon de scheiding.”
Alleen en zwanger
“De tijd daarna was zwaar. Tijdens de scheiding kwam ik erachter dat hij met minstens vier vrouwen had afgesproken, sommige zelfs terwijl ik zwanger was. Ik bleef achter, alleen, met een peuter en een groeiende buik. Het was een eenzame periode, vooral tijdens controles en echo’s. Ik had lieve mensen om me heen, maar ik miste een partner die deze momenten met mij deelde.
Een paar weken voor de bevalling kwam ik een oude collega tegen. We raakten aan de praat, en er was meteen een klik. In het begin twijfelde ik. Was het niet te snel? Maar na lang nadenken besloot ik het een kans te geven. Hij was begripvol, luisterde naar mijn verhaal en steunde me in alles. Dat gevoel van steun en warmte gaf me hoop. Inmiddels zijn we vier jaar verder, en hij is niet meer uit ons leven weg te denken.”
Rust en groei
“Na de geboorte van onze jongste probeerde mijn ex ineens betrokken te zijn. Hij kwam zelfs naar het kraambed, met zijn nieuwe vriendin. Dat voelde als een steek, maar ik wist dat ik het groter moest zien. Hij blijft de vader van mijn kinderen, en zij verdienen een goede band met hem.
Nu hebben we een prima verstandhouding. Hij komt langs om tijd met de kinderen door te brengen, en dat waardeer ik. Natuurlijk zijn er momenten van frustratie, maar ik probeer me daar niet door te laten raken. Als ik terugkijk, ben ik dankbaar voor de groei die deze moeilijke tijd me heeft gebracht. Ik ben sterker geworden dan ik ooit had gedacht. En ik weet dat ik mijn kinderen het beste kan geven, juist door mijn kracht.”
