Soms krijg je tijdens het daten een onverwachte blik op iemands ware aard. Dat overkwam mij op mijn vijfde date met Tim. Tot dat moment had hij indruk gemaakt: attent, grappig, en een fijne gesprekspartner. Maar die avond ontdekte ik een kant van hem die ik niet kon negeren.
We hadden gereserveerd in een mooi restaurant, een plek die hij had uitgekozen. Alles leek perfect geregeld. Toen we aan tafel zaten, merkte ik al snel dat onze serveerster nieuw was. Ze straalde een combinatie van enthousiasme en zenuwen uit die me wel schattig leek. Maar al gauw begonnen de foutjes zich op te stapelen: een vergeten bestelling, een verkeerde wijnkeuze, en een bord dat iets te hard op tafel werd gezet. Het toppunt kwam toen ze rode wijn inschonk en een paar druppels op het witte tafelkleed liet vallen, vlak bij Tim’s onderarm.
Ik kon de paniek in haar ogen zien. Ze verontschuldigde zich uitgebreid, en ik zei vriendelijk dat het geen probleem was. Maar Tim dacht daar anders over. Zijn gezicht vertrok, en zonder haar echt aan te kijken vroeg hij botweg: “Kunnen we iemand anders krijgen?” De serveerster, duidelijk aangeslagen, stamelde een “natuurlijk” en liep weg.
Ik voelde me ongemakkelijk, maar besloot er op dat moment niets van te zeggen. Misschien was hij geïrriteerd door de opeenstapeling van kleine foutjes. Maar mijn ongemak groeide toen hij, terwijl we aten, keer op keer opmerkingen maakte over de “slechte service.” Het werd steeds duidelijker dat hij geen geduld had voor fouten, hoe menselijk die ook waren.
Toen de rekening kwam, checkte hij zorgvuldig of alles klopte. “Ik geef geen fooi,” zei hij vastbesloten. “Ze heeft het totaal verpest.” Ik stond perplex. Natuurlijk, het was geen vlekkeloze service, maar ik vond dat ze haar best had gedaan onder de omstandigheden. Bovendien kon ik niet geloven dat hij geen enkele empathie had voor iemand die duidelijk een slechte dag had. Ik gaf zelf nog snel een paar euro’s, al keek hij me daarbij vragend aan.
Die avond wist ik genoeg. Het ging niet alleen om het incident, maar om wat het liet zien: een gebrek aan geduld, compassie en respect. Als hij zo reageerde op een serveerster die een fout maakte, hoe zou hij dan omgaan met grotere uitdagingen in een relatie?
De volgende dag stuurde ik hem een bericht. Ik bedankte hem voor de dates, maar legde uit dat we niet bij elkaar pasten. Geen fooi geven en iemand neerhalen omdat ze nieuw is? Daar trek ik de grens. Soms leer je iemands karakter pas echt kennen als er iets misgaat – en dat is precies wat me over de streep trok.
