Wat begon als een felbegeerde vakantie naar de zon, eindigde voor de 34-jarige Jordan Howman uit het Britse Crewe in een teleurstellende en dure mislukking.
Zijn verblijf in Dubai kwam nooit van de grond – letterlijk – omdat hij de luchthaven niet eens uitkwam. De reden? Zijn opvallende gezichtstatoeages, die volgens hem de lokale autoriteiten aanleiding gaven om hem direct terug te sturen naar het Verenigd Koninkrijk.
Jordan had samen met zijn verloofde Theresa (38) en zijn 16-jarige dochter een week in de Verenigde Arabische Emiraten geboekt, een trip die hem ruim 3.000 pond kostte.
Het was geen onbekend terrein: eerder had hij het land al tweemaal zonder problemen bezocht. Deze keer had hij gespaard voor luxe, inclusief een verblijf in een vijfsterrenhotel. In plaats daarvan bracht hij uren door in een kille wachtruimte op Dubai International Airport.
Het drama begon direct na de vroege landing. Terwijl andere passagiers probleemloos via de elektronische poortjes de paspoortcontrole passeerden, werd Jordan al bij de ingang apart gezet.
Zijn paspoort werd afgenomen, en zonder verdere uitleg werd hij naar een afgesloten ruimte geleid. Daar begon een lange, stressvolle wachttijd zonder informatie over wat er gaande was.
Ondertussen checkte zijn verloofde alvast in bij het exclusieve Anantara-hotel, in de veronderstelling dat hij snel zou volgen. Toen ze hoorde dat hij vastzat, nam ze een taxi terug naar de luchthaven, maar zelfs toen mocht ze hem niet spreken. Die mislukte reddingspoging kostte nog eens 250 pond extra.
Na vier uur kreeg Jordan eindelijk te horen wat er aan de hand was. Volgens hem zei een medewerker van de immigratiedienst dat hij niet welkom was vanwege zijn uiterlijk.
Zijn gezicht stond vol geometrische patronen en woorden als “family”, “blessed” en “crazy life”. Een hogere ambtenaar bevestigde dat hij direct uitgezet zou worden. Nog diezelfde middag zat hij op een terugvlucht naar Manchester. Pas na de landing kreeg hij zijn paspoort terug, terwijl zijn dochter hem alleen via FaceTime kon spreken.
Voor Jordan kwam het besluit hard aan. Hij benadrukt dat er in Dubai geen expliciet verbod is op gezichtstatoeages. In het verleden hadden zijn tattoos geen problemen veroorzaakt en hij voelt zich daarom gediscrimineerd.
Zijn band met Dubai is voorgoed verbroken, zegt hij. Het land dat hij ooit als favoriete vakantiebestemming beschouwde, is voor hem verleden tijd.
De autoriteiten van Dubai hebben vooralsnog niet gereageerd op vragen over de situatie. Hoewel er officieel geen wet bestaat die gezichtstatoeages verbiedt, hebben immigratieambtenaren ruime bevoegdheden om toegang te weigeren als iemands uiterlijk in strijd wordt geacht met de lokale sociale normen.
Dubai is wereldwijd bekend als luxueuze vakantiebestemming met torenhoge wolkenkrabbers, extravagante winkelcentra en exclusieve strandresorts. Toch gelden er nog altijd strikte culturele en religieuze waarden.
Toeristen onderschatten vaak dat zaken zoals korte kleding, publieke affectie of opvallende lichaamsversieringen – afhankelijk van tijd, plaats en context – tot grote problemen kunnen leiden.
Het contrast tussen het moderne imago van Dubai en de diepgewortelde conservatieve tradities is soms onzichtbaar, totdat iemand er onverwacht mee in aanraking komt. Jordan’s verhaal laat zien hoe die scheidslijn van het ene moment op het andere kan opduiken, met ingrijpende gevolgen.
Voor reizigers die een bezoek overwegen aan de Verenigde Arabische Emiraten of andere landen met vergelijkbare waarden, is het belangrijk vooraf goed bekend te zijn met lokale gewoontes.
Een uiterlijk dat in Europa als normaal en acceptabel wordt gezien, kan elders tot weerstand leiden. Vooral zichtbare tatoeages op het gezicht of de hals kunnen gevoelig liggen, zeker wanneer ze groot, donker of cultureel beladen zijn.
Jordan’s ervaring is niet alleen een persoonlijke tragedie, maar ook een duidelijke waarschuwing voor anderen. Wat voor de één een vorm van zelfexpressie en vrijheid betekent, kan door een ander als beledigend of storend worden ervaren. Dat hoeft niet eerlijk te zijn, maar het is wel de realiteit waarmee reizigers rekening moeten houden.
Deze gebeurtenis benadrukt hoe belangrijk het is om respect te tonen voor de normen van het land dat je bezoekt, ook als die sterk afwijken van de waarden thuis. Een zorgvuldige voorbereiding kan teleurstelling, hoge kosten en emotionele schade voorkomen.
Het verhaal van Jordan roept vragen op over de balans tussen persoonlijke vrijheid en culturele gevoeligheid. Hoe ver moet een reiziger gaan om zich aan te passen? Deel je mening hierover en praat mee op onze Facebookpagina – respectvol, maar eerlijk.
