Moeder worden brengt veel veranderingen met zich mee. Niet alleen in het dagelijks leven, maar ook in de relaties met familie en vrienden.
Een jonge moeder deelde haar verhaal in een adviesrubriek. Ze was tien jaar getrouwd en had samen met haar man een vrolijke baby van zes maanden. Terwijl haar man vaak van huis was, had zij een drukke kantoorbaan.
Onlangs ging haar schoonmoeder met pensioen. Ze bood enthousiast aan om te helpen met de baby. Niet alleen zorgde ze voor haar kleindochter, ze deed ook allerlei huishoudelijke klusjes. Ze kookte, maakte schoon en waste af.
De moeder was aanvankelijk dolblij met de hulp. Het gaf haar een gevoel van rust, wetende dat haar baby in goede handen was. Haar schoonmoeder had veel ervaring en leek met liefde voor haar kleinkind te zorgen.
Toch veranderde alles toen haar schoonmoeder met een onverwacht verzoek kwam. Ze vroeg om een vergoeding voor de tijd die ze doorbracht met haar kleindochter.
De moeder wist niet wat ze hoorde. Haar eigen oma had vroeger gratis op haar gepast. Zezelf had als tiener ook zonder enige betaling op haar broertjes en zusjes gelet. Het idee dat een grootouder geld vroeg om op een kleinkind te passen, voelde voor haar vreemd en pijnlijk.
Ze besloot met haar man te praten. Tot haar verbazing stond hij volledig achter zijn moeder. Hij vond het niet meer dan logisch dat ze werd betaald.
Hij wees erop dat als zijn moeder niet wilde oppassen, ze iemand anders moesten inhuren. Een professionele oppas zou nog duurder zijn. Zijn moeder zorgde niet alleen voor de baby, maar nam ook veel andere taken op zich. Volgens hem was het eerlijk om haar een financiële vergoeding te geven.
De jonge moeder wist niet wat ze moest doen. Ze voelde zich verscheurd tussen haar principes en de praktische kant van de situatie.
Ze vroeg zich af of ze overdreef. Was het zo gek dat haar schoonmoeder betaald wilde worden? Of was het normaal om als grootouder zonder tegenprestatie op je kleinkind te passen?
Niemand in haar omgeving had eerder zoiets meegemaakt. Haar vriendinnen vonden het ook een lastige kwestie.
In de adviesrubriek kreeg ze verschillende reacties. Sommige mensen vonden het vanzelfsprekend dat grootouders gratis op hun kleinkinderen pasten. Anderen vonden dat het afhankelijk was van de situatie.
Eén advies sprong eruit. Een lezer stelde voor om een open en eerlijk gesprek met haar schoonmoeder te voeren. Misschien konden ze samen tot een compromis komen.
Als haar schoonmoeder oppaste, maar zich onderbetaald voelde, kon dat de sfeer beïnvloeden. Een gesprek zou de lucht kunnen klaren en wederzijds begrip creëren.
Misschien voelde haar schoonmoeder zich overbelast en was geld haar manier om aan te geven dat ze zich niet gewaardeerd voelde.
Een andere reactie benadrukte dat oppassen een keuze moest zijn. Als de grootouder het met liefde deed en het zag als quality time met haar kleinkind, dan was betaling niet nodig. Maar als er meer van haar werd verwacht, kon een vergoeding begrijpelijk zijn.
De moeder bleef twijfelen. Ze wilde geen ruzie met haar schoonmoeder, maar ook niet betalen voor iets dat voor haar vanzelfsprekend leek.
Wat zouden jullie doen in deze situatie? Moet een grootouder betaald worden om op een kleinkind te passen, of hoort het bij het grootouderschap?
