Armoede brengt vaak moeilijke keuzes met zich mee, en dat geldt zeker voor Jamilla, een alleenstaande moeder van twee kinderen. Met een uitkering en toeslagen probeert ze rond te komen, maar dat is allesbehalve makkelijk. De voedselbank is voor haar gezin van groot belang, maar Jamilla mist iets in het aanbod. Ze vraagt zich af waarom er geen sigaretten beschikbaar zijn. Voor haar zijn sigaretten een manier om met stress om te gaan, iets wat ze in haar huidige situatie hard nodig heeft.
Overleven met een beperkt budget
Na gezondheidsproblemen die haar arbeidsongeschikt maakten, probeert Jamilla haar gezin een stabiel leven te bieden met een minimaal inkomen. Een groot deel van haar budget gaat op aan vaste lasten, waardoor er weinig overblijft voor extra’s. Dankzij de voedselbank heeft ze voldoende te eten, maar ze ervaart nog steeds veel stress. Sigaretten helpen haar, zegt ze, om even tot rust te komen in de chaos van haar dagelijks leven.
Hoewel roken vaak als een luxe wordt gezien, ziet Jamilla het anders. “Een sigaret helpt me om mijn zorgen even te vergeten,” legt ze uit. Maar met de hoge prijzen van tabak moet ze constant keuzes maken. Besteedt ze haar geld aan iets wat haar ontspanning geeft, of houdt ze het voor andere noodzakelijke uitgaven?
Sigaretten bij de voedselbank: een onrealistische wens?
Jamilla waardeert de steun van de voedselbank enorm, maar vindt dat het aanbod meer kan aansluiten bij de behoeften van mensen in armoede. Volgens haar is een sigaret soms net zo belangrijk als voedsel. “Het klinkt misschien gek, maar roken helpt me omgaan met de dagelijkse stress van armoede,” vertelt ze. Toch voelt ze zich vaak veroordeeld vanwege haar rookgedrag. Ze mist begrip voor de situatie waarin ze verkeert en voor de keuzes die ze soms moet maken.
Critici vinden dat roken geen basisbehoefte is en wijzen op de gezondheidsrisico’s. Maar Jamilla benadrukt dat ze al veel moet inleveren. “Ik weet dat roken ongezond is, maar je kunt mensen niet alles afnemen,” zegt ze. Voor haar gaat het om meer dan alleen sigaretten. Het gaat over waardigheid en de mogelijkheid om zelf keuzes te maken, zelfs in moeilijke omstandigheden.
Een breder debat over armoede
Het verhaal van Jamilla roept vragen op over hoe we omgaan met armoede en hulpverlening. Moet de voedselbank zich beperken tot voedsel, of is er ruimte om ook andere behoeften te vervullen? Voor Jamilla draait het om gezien worden als mens met complexe behoeften.
Wat denk jij? Moet hulpverlening alleen focussen op basisbehoeften, of is het belangrijk om verder te kijken naar wat mensen nodig hebben om zich menswaardig te voelen?
