Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, maar ik merk dat ik echt advies nodig heb. De laatste tijd zit ik namelijk ergens heel erg mee, en ik durf het gewoon niet met mijn vrienden of familie te bespreken. Misschien dat het hier makkelijker is, omdat ik dan niet meteen in de ogen van een bekende kijk.
Ik woon nu zo’n twee jaar in Eindhoven. Het is op zich een fijne stad en ik heb er m’n draai wel gevonden. Maar sinds een tijdje voel ik me gewoon niet meer veilig als ik in het donker naar buiten ga. En nee, er is niets heftigs gebeurd of zo. Het is vooral dat ik soms op straat wordt nagefloten of dat er “Hey schatje!” wordt geroepen. Op het moment zelf wuif ik het weg of lach ik het een beetje weg, maar het blijft knagen. Het zijn misschien maar woorden, maar ik voel me er oncomfortabel door.
Inmiddels durf ik dus echt niet meer alleen in het donker over straat. Het klinkt misschien overdreven, maar het is iets wat steeds meer controle krijgt over mijn leven. Ik zorg altijd dat ik voor het donker thuis ben, en als ik toch ergens heen moet, vraag ik of een vriend of vriendin me kan ophalen. Het voelt alsof ik m’n vrijheid kwijt ben, en het ergste is dat ik me schaam om dit met anderen te delen. Zelfs mijn beste vrienden weten dit niet.
Het maakt me onzeker en zelfs een beetje eenzaam. Ik zeg vaker sociale afspraken af of stel ze uit naar overdag, en als ik ergens echt heen wil, bedenk ik me twee keer omdat ik niet wil dat iemand me ‘s avonds terug naar huis moet brengen. Het voelt alsof ik gevangen zit in mijn eigen angst, en ik ben het zat.
Ik overweeg om te verhuizen, misschien naar een rustiger plek, maar ik weet niet of dat de oplossing is. Want waar zou ik dan heen moeten? Een kleinere stad, of een dorp? En gaat die angst dan ook echt weg? Ik weet niet of een nieuwe plek mijn gevoel van veiligheid zal herstellen, of dat ik daar gewoon weer hetzelfde ga voelen.
Zijn er hier mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt? Of misschien een stap hebben gezet om zich weer veiliger te voelen? Ik wil zo graag een normaal sociaal leven zonder deze constante zorgen. Misschien ben ik gewoon te gevoelig, maar dit gevoel belemmert me echt, en ik wil hier gewoon uit. Elke tip of ervaring zou enorm helpen, dus laat een reactie achter onder post op Facebook!
