Fatima werkt inmiddels een jaar op haar nieuwe kantoor en heeft het prima naar haar zin. Ze houdt van haar werk, kan goed opschieten met haar collega’s, en de sfeer is meestal ontspannen. Maar er is één ding dat haar werkdag soms ongemakkelijk maakt: haar collega, Bart, heeft een lichaamsgeur die ze moeilijk kan negeren. “Ik vind het heel vervelend om te zeggen, maar hij ruikt echt niet fris,” vertelt Fatima. “En dat maakt het moeilijk om me volledig op mijn werk te concentreren.”
Bart is vriendelijk en heeft een goed gevoel voor humor, dus persoonlijk is er niets mis mee. Maar zodra hij ’s ochtends naast haar bureau komt staan om de dag door te nemen, merkt Fatima dat ze onbewust haar adem inhoudt. “Ik heb er niks van durven zeggen, want ik wil hem absoluut niet beledigen. Hij heeft vast geen idee,” legt ze uit. “En ik wil ook niet de collega zijn die iemand op zoiets wijst.”
Wat de situatie lastiger maakt, is dat ze regelmatig samen aan projecten werkt waarbij ze in dezelfde ruimte zitten of langdurig samenwerken aan de vergadertafel. “Het is niet dat ik kleinzielig ben, maar ik merk dat ik soms het gesprek probeer in te korten of snel wegloop om een koffie te halen,” geeft ze lachend toe. “Ik ben bang dat hij doorheeft dat ik het vermijd, maar ik weet ook niet goed hoe ik het moet aankaarten zonder hem te kwetsen.”
Fatima heeft met een paar vriendinnen over de situatie gesproken, en de meningen zijn verdeeld. “Sommigen vinden dat ik gewoon eerlijk moet zijn, anderen zeggen dat ik het moet negeren omdat het te gênant is om te bespreken,” vertelt ze. Ze begrijpt beide kanten, maar toch voelt het ongemakkelijk om niets te zeggen. “Het probleem is dat we zo goed samenwerken. Ik wil die verstandhouding niet verpesten door hem op iets persoonlijks aan te spreken.”
Ze heeft overwogen om het met haar manager te bespreken, maar ook dat voelt ongemakkelijk. “Ik wil geen roddels verspreiden of de sfeer op het werk verpesten,” legt ze uit. “Maar ik zit er echt mee, en ik ben bang dat dit probleem steeds moeilijker te negeren wordt.”
Uiteindelijk hoopt Fatima dat Bart het zelf doorheeft of dat iemand anders het voorzichtig aankaart. “Misschien kom ik er ooit wel voor uit, als het echt niet anders kan,” zegt ze aarzelend. “Maar voor nu doe ik gewoon mijn best om ermee om te gaan zonder er een groot probleem van te maken.”
Wat zou jij doen als je in Fatima’s situatie zat? Zou je eerlijk zijn tegen je collega, of zou je proberen het ongemak te negeren? Laat jouw mening achter op onze Facebook-pagina en ga in gesprek over dit lastige dilemma!
