Erwin (37) deelt zijn zorg over de verschillende manieren van opvoeden, tussen hem en zijn schoonouders: Hij is blij dat zijn schoonouders regelmatig op de kinderen passen, maar zit ermee dat hun manier van opvoeden niet overeenkomt met die van hem en zijn partner.
Erwin begint met te vertellen hoe geweldig zijn schoonouders zijn. Toen hij dertien jaar geleden een relatie begon met Claire, verwelkomden zij hem met open armen. Zijn schoonmoeder zorgde zelfs dat hij gezonder at door wekelijks maaltijden voor hem te koken. Fast forward naar nu: Erwin en Claire zijn getrouwd, hebben samen twee kinderen, Job van vijf en Isa van drie, en leiden een gelukkig leven. De grootouders zijn dol op hun kleinkinderen en zien hen graag zo vaak mogelijk, wat resulteert in twee oppasdagen per week. Dit vindt Erwin erg fijn, vooral omdat het niet alleen financieel scheelt, maar ook omdat zijn kinderen altijd bij hun grootouders terecht kunnen.
Het knelpunt: verschillen in opvoeding
Echter, ondanks alle positieve aspecten, voelt Erwin zich niet helemaal op zijn gemak bij de manier waarop zijn schoonouders met de opvoeding omgaan. Hij en Claire proberen hun kinderen genderneutraal op te voeden, zonder strikte regels over wat voor jongens of meisjes bedoeld zou zijn. Maar na een dag bij de grootouders merkt Erwin dat deze visie niet gedeeld wordt. Zo wordt Job bijvoorbeeld gecorrigeerd als hij met iets speelt dat volgens de grootouders ‘niet voor jongens’ is, en krijgt Isa kleding en speelgoed dat sterk genderstereotiep is. Ook het feit dat de kinderen meer snoep krijgen bij de grootouders dan thuis zit Erwin dwars.
De crux van het probleem ligt niet bij het feit dat de grootouders oppassen, maar bij de verschillen in opvoedingsstijl. Het gebeurt niet dagelijks, maar als het gebeurt, zorgt het voor irritatie, niet alleen bij Erwin maar ook bij Claire. Zij vindt het moeilijk om dit onderwerp aan te kaarten bij haar ouders, uit angst hen te kwetsen of te bekritiseren. Ze wil hen de vrijheid geven om te genieten van hun rol als grootouders en is bang dat confrontatie zou kunnen leiden tot een situatie waarin ze niet meer willen oppassen. Aan de andere kant voelt Erwin dat het belangrijk is om op te komen voor de waarden die zij belangrijk vinden in de opvoeding van hun kinderen. Hij vraagt zich af of hij het onderwerp moet laten rusten omwille van de goede vrede, of dat hij toch zijn zorgen moet uiten, ondanks het risico op ongemakkelijke situaties. Erwin staat voor een dilemma en zoekt advies over hoe hij het beste met deze situatie om kan gaan.
Bron: JM Ouders
