Emma Flint, 32, heeft openhartig haar ervaring gedeeld over het ontdekken van haar abroseksualiteit en de moeilijke reacties die ze kreeg van vrienden.
Abroseksualiteit is een seksuele identiteit die fluctueert en verandert, en hoewel het voor sommige mensen nog steeds onbekend terrein is, heeft Emma het label pas ontdekt toen ze 30 was. Dit heeft geleid tot een verhelderend moment voor haar, maar ook tot een reeks van negatieve reacties die pijn hebben gedaan.
Toen Emma voor het eerst vertelde over haar abroseksualiteit, kreeg ze een reactie die velen zullen herkennen: een lege blik en onbegrip. Vrienden vroegen dingen als: “Wanneer heb je dit besloten? Is dit eigenlijk wel een label? Ik steun je natuurlijk, maar dit klinkt niet echt.”
Helaas zijn deze mensen niet langer in haar leven, en het verlies van deze vriendschappen heeft haar helpen realiseren hoe belangrijk het is om trouw te blijven aan zichzelf.
Vroeger kende Emma de term abroseksualiteit niet. In de jaren negentig waren seksuele oriëntaties beperkt tot hetero, homo of lesbisch. Alles wat daarbuiten viel, werd vaak als niet serieus beschouwd. Pas op latere leeftijd ontdekte Emma, dankzij een Instagram-post van Zoe Stoller, een Amerikaanse LGBTQ+-advocaat, dat er een term was die haar fluctuatie in seksuele voorkeuren beschreef. Dit was een ‘licht-bol’ moment voor Emma, die zich eindelijk erkend voelde.
Abroseksualiteit betekent simpelweg dat iemand’s seksuele identiteit kan veranderen. Emma herinnert zich dat haar eigen identiteit vaak verschoof: de ene dag voelde ze zich aangetrokken tot vrouwen, de andere dag voelde ze zich meer aangetrokken tot mannen.
Dit kon verwarrend zijn, zowel voor haarzelf als voor haar vrienden. Ze kreeg regelmatig te maken met opmerkingen zoals: “Je zei vorige week nog dat je lesbisch was. Hoe kan dat nu ineens anders zijn?”
Het was een zware tijd voor Emma, vooral omdat ze zichzelf vaak voor de gek hield en zichzelf beschuldigde van onzekerheid en verwarring. Ze voelde zich als een fraudeur omdat haar seksuele identiteit constant leek te veranderen. Pas toen ze het label ‘abroseksualiteit’ leerde kennen, begon ze haar eigen identiteit beter te begrijpen en te accepteren.
Hoewel veel mensen vandaag de dag meer openstaan voor verschillende seksuele identiteiten, is er nog steeds veel onwetendheid over termen zoals abroseksualiteit. Dit wordt vaak bevestigd door reacties die Emma ontving van mensen die vroegen waarom ze niet gewoon biseksueel kon zijn.
“Sommige mensen eisen dat ik een vaststaand label kies, zodat mijn identiteit hen niet stoort,” legt Emma uit. Dit soort reacties kunnen bijzonder pijnlijk zijn, vooral omdat ze de complexiteit van iemands gevoelens niet erkennen.
Emma verduidelijkt dat haar fluctuaties in seksuele voorkeur geen invloed hebben op haar romantische relaties. Ze houdt van de persoon zelf, niet van hun geslacht. De constante behoefte om haar identiteit te verklaren en te rechtvaardigen, blijft echter een uitdaging.
Ondanks haar pogingen om haar vrienden en familie te laten begrijpen wat abroseksualiteit inhoudt, blijven sommige mensen vasthouden aan hun beperkte kennis en dwingen Emma in een hokje.
Het belang van educatie en openheid kan niet genoeg benadrukt worden. Door jezelf te verdiepen in de diversiteit van seksuele oriëntaties en open te staan voor nieuwe concepten, kunnen we bijdragen aan een meer inclusieve en begripvolle samenleving.
Emma’s ervaring laat zien dat het ontdekken van je eigen identiteit een reis kan zijn vol uitdagingen, maar dat het uiteindelijk leidt tot zelfacceptatie en een dieper begrip van wie je bent.
Het is een proces van groei en leren, zowel voor degene die zijn of haar identiteit ontdekt, als voor de mensen om hen heen. Emma hoopt dat door het delen van haar verhaal, anderen meer begrip en acceptatie zullen tonen voor de verschillende manieren waarop mensen hun seksualiteit ervaren.
Uiteindelijk is het belangrijkste dat iedereen zich vrij voelt om zichzelf te zijn, ongeacht de label die ze kiezen of de reacties die ze ontvangen.
