In veel relaties zijn er kleine dingen die je kunt aanpassen of accepteren. Maar soms is er een aspect waar je je gewoon niet overheen kunt zetten, hoe hard je ook probeert.
“Ik schaam mij gewoon voor zijn naam,” vertelt ze zonder enige aarzeling. “Het klinkt zo verschrikkelijk ordinair.” Dit is iets waar ze al jarenlang mee worstelt.
Ze houdt van haar man, maar elke keer als ze zijn naam uitspreekt, voelt ze zich ongemakkelijk. Het is een onverklaarbaar gevoel, maar voor Mariëtte is het wel degelijk een ding. Het is de voornaam van haar man: Bennie.
Waarom de naam Bennie?
Bennie is geen ongebruikelijke naam, en het is niet zo dat de naam iets afdoet aan de persoonlijkheid van haar man. Sterker nog, Mariëtte houdt van hem zoals hij is. Maar toch blijft die naam aan haar knagen. “In principe is hij de liefste man die je kunt vinden.
Hij heeft alles voor mij over, maar ik kan gewoon niet wennen aan zijn naam. Ik weet dat het misschien oppervlakkig klinkt, maar elke keer als ik ‘Bennie’ zeg, krijg ik een ongemakkelijk gevoel.”
Mariëtte is zich bewust van het feit dat ze misschien wat overdrijft. “Het is maar een naam, toch? Maar het zit me gewoon dwars. Het is niet dat hij een verkeerde naam heeft, maar voor mijn gevoel is het zo’n naam die niet past bij zijn uitstraling.”
Haar man is namelijk iemand die van nature behoorlijk serieus is en in veel situaties ook autoriteit uitstraalt. “Bennie klinkt gewoon te… casual. Te gezellig, zeg maar. Het past niet bij hoe hij zich opstelt in bepaalde situaties. Dat geeft me altijd een ongemakkelijk gevoel.”
De impact op sociale situaties
De ongemakkelijke situatie speelt zich vooral af in sociale contexten. Mariëtte beschrijft hoe het voor haar voelt om in een gezelschap te zijn en haar man aan anderen voor te stellen. “We zijn bijvoorbeeld een keer uit eten met wat vrienden van werk.
Als ik dan ‘Bennie’ moet zeggen, zie je soms de blikken. Mensen wachten even af, kijken naar mij en dan zie je ze denken: ‘Huh, dat is zijn naam?’ En dat voelt gewoon niet fijn.” Ze weet dat het een beetje overdreven klinkt, maar toch is het iets waar ze zich niet overheen kan zetten.
Mariëtte herinnert zich ook een aantal incidenten waarbij de naam van haar man tot ongemakkelijke stiltes leidde.
“Op verjaardagen bijvoorbeeld, als we bij nieuwe mensen in de buurt zijn, zie ik ze altijd even met hun ogen knipperen als ik zijn naam uitspreek. Het is niet dat ze hem niet respecteren, maar je merkt gewoon dat de naam niet meteen past bij wat ze van hem verwachten.” Ze voegt toe: “Dan denk ik altijd: ‘Waarom moest het nou juist Bennie zijn?’”
De naam en identiteit
Hoewel Mariëtte zich vaak in deze situaties ongemakkelijk voelt, weet ze dat het niet puur om de naam zelf gaat. “Het is meer hoe die naam zich verhoudt tot wie hij is. Zijn naam lijkt niet te passen bij het imago dat mensen van hem zouden moeten hebben.”
Dit maakt het nog ingewikkelder, want ze weet dat dit een eigen, persoonlijke kwestie is. “Ik zou nooit willen dat mijn man zich slecht voelt over zijn naam, maar het blijft moeilijk voor mij om het helemaal te accepteren.”
Ze legt uit dat de naam Bennie haar soms het gevoel geeft dat ze niet echt trots op hem kan zijn, omdat het niet klinkt zoals ze zou willen dat het klinkt.
“Het is een beetje moeilijk uit te leggen, maar de naam roept bij mij gewoon de verkeerde associaties op. Ik kan er niks aan doen. Het is niet dat ik mijn man niet leuk vind of dat ik hem niet waardeer, maar die naam… tja, dat is gewoon een ding.”
Wat vindt Bennie zelf?
Gelukkig voor Mariëtte, is haar man een stuk relaxter over zijn naam dan zij. “Hij vindt het helemaal niet erg,” zegt Mariëtte lachend. “Hij zegt altijd: ‘Ach, het maakt me niet uit. Het is maar een naam.’ En misschien heeft hij gelijk, maar voor mij is het gewoon anders.”
Bennie vindt het zelfs een beetje grappig. “Hij lacht er altijd om als ik het erover heb,” zegt Mariëtte. “Hij vindt het allemaal prima, terwijl ik me er kapot over kan piekeren.”
Bennie heeft een heel ander perspectief dan Mariëtte. “Hij zegt altijd: ‘Het gaat er toch niet om hoe ik heet, het gaat om wie ik ben.’ En misschien zou ik dat ook moeten loslaten, maar het blijft gewoon iets wat ik moeilijk vind om te omarmen.” Mariëtte lacht als ze het zegt, maar haar gezicht verraden een beetje de innerlijke strijd die ze ervaart.
Hoe gaat Mariëtte ermee om?
Na al die jaren van ongemak heeft Mariëtte een manier gevonden om ermee om te gaan. Ze probeert het niet meer te veel in haar hoofd te halen, maar het blijft een lastige kwestie.
“Het is gewoon iets waar ik niet snel overheen kom. Ik weet dat het in de grote lijn van de dingen niet echt belangrijk is, maar het blijft een ding in mijn hoofd. Als we met vrienden zijn en ik moet zijn naam zeggen, voel ik altijd een soort van spanning. Misschien omdat ik denk dat anderen hetzelfde denken.”
Uiteindelijk zegt Mariëtte dat het geen grote rol speelt in haar relatie. “Mijn man is de liefde van mijn leven, en zijn naam maakt me niet minder van hem houden. Maar het is gewoon dat kleine dingetje. Het is het enige wat me in de weg staat. Maar ik probeer het te accepteren. Het is zijn naam, en ik moet me erbij neerleggen.”
Conclusie
Mariëtte weet dat haar gevoel misschien niet helemaal rationeel is, maar het blijft een obstakel voor haar. Ondanks de naam Bennie, is haar liefde voor haar man onverminderd sterk. “Het gaat uiteindelijk niet om zijn naam,” zegt ze, “het gaat om wie hij is.
Maar soms is het gewoon moeilijk om je over zulke kleine dingen heen te zetten.” Ondanks haar gevoelens blijft ze vastbesloten om haar man te accepteren zoals hij is. En uiteindelijk zal dat misschien ook haar helpen om zijn naam helemaal te omarmen.
