Het klinkt misschien wat hard, maar hondentrainer Bram is er duidelijk over. “Sommige hondenrassen lijken schattig of populair, maar zijn in de praktijk een ramp in huis. Zeker als je niet precies weet waar je aan begint.”
Al meer dan vijftien jaar helpt hij baasjes bij het opvoeden van hun hond, maar vaak komt hij pas in beeld als het al misgaat. En opvallend genoeg, het zijn vaak dezelfde rassen waarbij het spaak loopt.
“In de eerste paar weken lijkt het allemaal leuk. Mensen zien een pup op internet of bij een fokker, zijn meteen verliefd en nemen hem mee naar huis. Maar na een maand of twee beginnen de problemen,” vertelt hij. “Bij sommige rassen komt er zó veel bij kijken, dat een gemiddeld huishouden het gewoon niet aankan.”
Bram haalt een recent geval aan. Een gezin nam een Malinois-pup in huis – een Belgische herder, bekend om zijn indrukwekkende verschijning en scherpe intelligentie.
“Ze hadden filmpjes gezien op TikTok van honden die trucjes doen, door hoepels springen, overal mee naartoe gaan. Maar wat ze niet zagen, is wat er allemaal aan voorafgaat. Uren trainen, constante mentale uitdaging, stevige regels. Deze hond was binnen drie maanden volledig doorgeslagen.”
De pup begon spullen te slopen, beet in de handen van de kinderen, en viel andere honden aan tijdens het wandelen.
“Het gezin was ten einde raad. De moeder zei tegen me: ‘Ik voel me gewoon een slechte ouder omdat ik die hond niet aankan.’ Maar het lag niet aan haar. Ze hadden gewoon een hond gekozen die totaal niet bij hun leven paste.”
Volgens Bram komt dat veel vaker voor. “Mensen kiezen een hond op uiterlijk of op wat ze online zien. Maar een Malinois is eigenlijk een werkhond. Die is gefokt om uren per dag te werken. Als je die op een flatje zet en twee keer per dag een blokje om doet, dan krijg je geheid problemen.”
Een ander ras dat hij regelmatig ziet ontsporen is de Siberische husky. “Ze zien er prachtig uit, die blauwe ogen, dat wolvenachtige uiterlijk.
Maar het zijn ontsnappingskunstenaars. Ze willen rennen, trekken, jagen. Binnen houden lukt nauwelijks. En als je ze niet genoeg beweging geeft, blaffen ze de buurt bij elkaar of kauwen je hele huisraad kapot.”
Bram herinnert zich een jong stel dat dacht dat ze goed voorbereid waren. “Ze hadden een husky gekocht en lazen van tevoren alles wat ze konden vinden.
Toch kwamen ze na een paar maanden huilend bij me. De hond had drie keer de schutting gesloopt, was ontsnapt naar het park en had daar een eend te pakken genomen. Ze waren radeloos. ‘We wilden gewoon een sportieve hond,’ zeiden ze, ‘maar we voelen ons nu net gevangenen van onze eigen keuze.’”
Ook de pitbull – of eigenlijk de hele groep bull-terriërs zoals de American Staffordshire Terriër – komt regelmatig voorbij in Brams praktijk. “Mensen denken vaak: ‘Als ik ‘m maar lief opvoed, komt alles goed.’ Maar een pitbull heeft meer nodig dan liefde.”
Volgens Bram zijn het honden met een enorme kracht, doorzettingsvermogen en een sterke wil. “In de juiste handen zijn het geweldige, stabiele honden. Maar je moet écht weten wat je doet. Deze honden vragen structuur, duidelijke grenzen, dagelijkse beweging en mentale uitdaging.”
Hij vertelt over een jongeman die impulsief een pitbull-pup in huis haalde. “Geen training, nauwelijks regels. Het begon met trekken aan de lijn en blaffen naar andere honden. Een paar maanden later beet hij een buurthond – niet uit agressie, maar uit overprikkeling en frustratie. Dat had voorkomen kunnen worden.”
De verantwoordelijkheid ligt volgens hem bij de eigenaar. “Een pitbull is geen beginnershond. Geen knuffelbeer die vanzelf goed komt. Maar een krachtige, energieke hond die richting nodig heeft. Doe je dat niet, dan gaat het gegarandeerd mis.”
Een derde ras dat Bram vaak afraadt voor gezinnen of onervaren baasjes is de Border Collie. “Slim, actief, prachtig om te zien.
Maar je haalt er een mini-werknemer mee in huis die elke dag uitdaging zoekt. En dan bedoel ik niet een kwartier apporteren in het park. Dan heb ik het over schapendrijven, denkspelletjes, lange tochten. Zonder dat? Dan veranderen ze in zenuwpeesjes.”
Bram ziet het keer op keer: mensen denken dat liefde genoeg is. “Maar een hond heeft meer nodig dan knuffels. Structuur, uitdaging, training – dát is wat een hond gelukkig maakt. En sommige rassen hebben daar gewoon veel meer van nodig dan anderen.”
Wat hem misschien nog het meest verbaast, is dat mensen vaak niet goed worden voorgelicht. “Fokkers willen pups kwijt, influencers laten alleen de leuke kanten zien. Niemand zegt erbij dat een hond als de Malinois, husky of pitbull je leven compleet overneemt.
Tot je er zelf in zit. En dan moet je ineens keuzes maken waar niemand op zit te wachten, zoals herplaatsen. Dat is voor iedereen traumatisch.”
Toch ziet hij ook verbetering. “Gelukkig zijn er steeds meer mensen die vooraf advies vragen. Ik zeg altijd: begin bij jezelf. Hoeveel tijd heb je écht? Wat voor leven leid je? Ben je sportief? Werk je veel thuis of ben je vaak weg? Pas dán kijk je naar welk ras daarbij past.”
Bram sluit af met een simpele boodschap: “Niet elke hond is geschikt voor elk huishouden. En dat is oké. Maar wees eerlijk over wat je aankunt. Een hond kies je voor jaren. Het moet een match zijn – geen uitdaging.”
Oftewel: dat schattige kopje op Instagram kan in het echt een ware tornado zijn. En volgens deze hondentrainer kun je sommige rassen beter laten lopen, hoe mooi ze ook zijn. Want een mismatch tussen baas en hond leidt zelden tot een happy end. En dat wil niemand – voor mens én dier.
