In de rustige buitenwijk leeft Gert, een 52-jarige man die, net als veel andere mensen, zijn tuin beschouwt als de ultieme plek om te ontspannen. Voor Gert betekent dit vooral één ding: barbecuen.
Of het nu zomer is of net de eerste zonnestralen van het voorjaar te zien zijn, Gert is altijd in de stemming voor een stukje vlees op de grill. Maar niet iedereen in de buurt deelt deze passie voor gegrild eten en het buitenleven.
De buurvrouw van Gert, een vrouw die al jaren in het huis naast hem woont, heeft herhaaldelijk geklaagd over de rook en geur van zijn barbecues.
Voor Gert is dit echter geen reden om zijn plannen te veranderen. “Ik wil gewoon BBQ’en in mijn tuin,” zegt hij resoluut. “Wat kan ik eraan doen dat zij daar last van heeft? Het is mijn tuin.”
De BBQ-traditie van Gert
Gert heeft altijd een diepe liefde gehad voor barbecuen. Het is niet zomaar een manier van koken voor hem, het is een levensstijl. “Het begint al als ik ’s morgens naar de winkel ga voor het vlees,” vertelt Gert met een glimlach.
“Ik ruik de geur van de braadworst en de kipfilet en ik weet: vandaag wordt het een mooie dag.” Zijn tuin is voor hem de plek waar hij zich kan uitleven, waar hij met vrienden kan zijn en waar hij het gevoel heeft echt te leven.
“Barbecuen is voor mij ontspanning,” zegt Gert. “Het gaat niet alleen om het eten, maar om de gezelligheid, het buiten zijn, het met vrienden genieten van een biertje en een goed stuk vlees.”
Gert is iemand die niet zomaar een BBQ aansteekt. Nee, voor hem moet alles kloppen. Van het juiste vlees tot de perfecte marinade, Gert doet niets half.
“Als ik BBQ, dan wil ik dat het goed is,” legt hij uit. “Je wilt dat iedereen het lekker vindt, maar ook dat je zelf kunt genieten van wat je hebt klaargemaakt.” Maar de buurtbewoners, en dan vooral zijn buurvrouw, lijken daar anders over te denken.
De klacht van de buurvrouw
De buurvrouw van Gert woont al jaren naast hem. Ze is een rustige vrouw, vaak in haar tuin aan het werk, maar altijd met een zekere mate van afstand. Gert heeft haar altijd als een aardige vrouw ervaren, al is er een duidelijk verschil in levensstijl.
Waar Gert het liefst de grill aansteekt, kiest zijn buurvrouw voor rust. “Ze heeft me meerdere keren gevraagd of ik niet wat minder vaak wilde barbecuen,” zegt Gert. “Maar ik kan dat gewoon niet doen, het is voor mij een onderdeel van het leven.”
De klachten die Gert ontvangt, gaan vaak over de rook die haar huis binnenkomt en de geur die zich verspreidt over de tuinen. “Ze zegt dat ze niet kan genieten van haar eigen tuin als ik de barbecue aan heb staan,” vertelt Gert.
De situatie heeft inmiddels al een aantal keren geleid tot gesprekken tussen de twee. “Ze vroeg me laatst nog om te overwegen om de barbecue alleen op bepaalde uren te gebruiken,” zegt Gert. “Maar ik vond dat een beetje te ver gaan.
Waarom zou ik mijn leven aanpassen voor één persoon?” Gert begrijpt dat zijn buurvrouw het misschien vervelend vindt, maar voor hem is het onbegrijpelijk waarom ze zijn plezier in de tuin zou willen inperken. “Als ik buiten zit met vrienden, genietend van een goede BBQ, voel ik me echt gelukkig. Dan ga je niet denken aan iemand anders die er misschien last van heeft,” legt hij uit.
De botsing van levensstijlen
Gert en zijn buurvrouw lijken op veel manieren twee totaal verschillende mensen. Waar Gert geniet van de vrijheid en gezelligheid van een barbecue, hecht de buurvrouw veel waarde aan rust en stilte. Dit verschil in levensstijlen is geen uitzondering.
Veel mensen hebben moeite om zich aan te passen aan de gewoonten van anderen. In dit geval gaat het om een tuin die voor de één een plek van vreugde is, en voor de ander een bron van ongemak.
“Ik begrijp wel dat ze een andere kijk heeft,” zegt Gert. “Maar ik ben niet van plan om mijn leven aan te passen om haar te plezieren. Als het zo doorgaat, blijf ik gewoon BBQ’en.”
De buurt en het conflict
Het is niet alleen tussen Gert en zijn buurvrouw dat de spanning voelbaar is. In de straat horen meerdere bewoners van de grill die regelmatig door Gert wordt aangestoken. Volgens Gert zijn veel van de mensen in de buurt juist enthousiast over zijn barbecues.
“Er zijn er een paar die komen helpen met de voorbereidingen of die zich aansluiten voor een biertje,” vertelt hij. Toch is er die ene buurvrouw die keer op keer haar ongenoegen uit. “Ik denk dat zij gewoon niet begrijpt wat het voor mij betekent,” zegt Gert.
“Iedereen heeft zijn eigen manier om te ontspannen, en voor mij is dat BBQ’en. Waarom zou ik dat moeten opgeven?”
Het lijkt een klassiek geval van verschillende opvattingen over wat ‘normaal’ gedrag is in een buurt. Voor de één is het geluid van de barbecue een teken van gezelligheid en vrijheid, voor de ander is het een verstoring van de rust.
Wat vaak vergeten wordt in dit soort conflicten, is dat iedereen een andere manier heeft om te genieten van zijn of haar vrije tijd. Gert voelt zich dan ook niet schuldig over zijn barbecues. “Ze kan moeilijk eisen dat ik mijn leven aanpas voor haar, gewoon omdat zij geen zin heeft in rook in haar tuin.”
De oplossing: een middenweg?
Gert heeft wel nagedacht over manieren om tot een oplossing te komen, maar voorlopig lijkt een middenweg moeilijk te vinden.
“Ik heb wel voorgesteld om de BBQ op minder drukke tijden te doen, maar dat wil ik niet altijd. Soms wil ik gewoon spontaan een BBQ aansteken,” zegt hij. “Ik begrijp dat ze er last van heeft, maar ik wil ook niet dat mijn plezier altijd afhangt van haar wensen.”
Het lijkt erop dat Gert vastbesloten is om zijn levensstijl niet te veranderen, ook al betekent dit dat de buurvrouw er niet altijd blij mee zal zijn. “Ik wil gewoon BBQ’en in mijn tuin, zoals ik dat altijd heb gedaan,” zegt hij. “Dat is voor mij het belangrijkste.”
Het blijft afwachten hoe dit conflict zich verder ontwikkelt, maar voor nu is Gert duidelijk: zijn tuin, zijn barbecue, zijn regels. Of de buurvrouw dat nu leuk vindt of niet.
