All You Can Eat-restaurants trekken grote groepen mensen met de belofte van onbeperkt eten voor een vaste prijs. Die gedachte lijkt onweerstaanbaar: vul je bord zo vaak je wilt en ga voldaan naar huis.
Toch schuilt er meer achter dit ogenschijnlijke voedselsprookje dan op het eerste gezicht lijkt. Wat als die overvloed niet draait om gulheid, maar om slimme psychologie en stiekeme trucs?
Bezoekers van dit soort eetgelegenheden herkennen het patroon maar al te goed. Een eerste bord smaakt heerlijk, het tweede iets minder, en tegen de tijd dat het derde is opgeschept, wordt het meer een verplichting dan een feest.
Het lichaam protesteert, de smaakpapillen worden moe, en de spijsvertering werkt op volle toeren. Toch rechtvaardigt het vaste bedrag dat betaald is, dat laatste bord nog nét. Of althans, dat is de gedachte die velen onbewust aanmoedigt om door te blijven eten.
Achter de schermen wordt alles tot in de puntjes gepland. Van de plaatsing van het voedsel tot de grootte van het servies: niets is toeval.
Kleine borden, veel rijstgerechten en goedkope vulproducten zoals pasta en brood vullen je sneller dan je lief is. Je denkt misschien dat je je voordeel pakt, maar in werkelijkheid eet je vooral wat de ondernemer graag ziet verdwijnen. Het idee dat jij degene bent die slim is, wordt zorgvuldig gevoed terwijl je ongemerkt precies doet wat ze hopen.
Onderzoek van de Cornell University voegt daar nog een interessante laag aan toe. Twee groepen proefpersonen kregen exact hetzelfde buffet, maar betaalden verschillende prijzen.
De groep die meer betaalde, gaf het eten een hogere beoordeling. Dit toont aan hoe onze waardering sterk wordt beïnvloed door wat we denken dat iets waard is. Goedkoop betekent in ons hoofd vaak ook minder goed, zelfs als het objectief gezien om hetzelfde gerecht gaat.
Door prijzen nét hoog genoeg te houden en porties subtiel te beperken, sturen deze restaurants het eetgedrag in hun voordeel. Het gaat dus niet alleen om wat er op het bord ligt, maar vooral om wat er in het hoofd gebeurt.
Beleving, verwachting en sociale druk spelen allemaal een rol in hoe een maaltijd wordt ervaren. Juist dat maakt deze formule zo geraffineerd: mensen gaan naar huis met het gevoel dat ze een goede deal hebben gehad, ook al is de winstmarge dik in het voordeel van het restaurant.
Misschien is het verstandig om af en toe eens voor een ander eetconcept te kiezen. Een zorgvuldig bereid hoofdgerecht in een kleinschalig restaurant kan meer voldoening geven dan drie haastig volgeschoven borden bij een buffet.
Genieten hoeft niet altijd gelijk te staan aan veel. Soms zit het juist in aandacht, smaak en sfeer.
Iedereen heeft recht op een fijne eetervaring, zonder misleiding of trucjes. Laat dus vooral weten wat jouw ervaringen zijn met All You Can Eat-restaurants. Wordt het tijd om onze kijk op deze eetformule te herzien? Deel je mening en praat mee op onze Facebookpagina.
